همه چیز در قرآن هست؟!

شبهه ای علیه قرآن مطرح میکنند که: 

قرآن گفته است که "همه چیز در قرآن هست!"
🌺 در آیه ۱۱۱ سوره یوسف : «وَتَفْصِیلَ کُلِّ شَىْءٍ .. و قرآن تفصیل هر چیزى است .»
و در آیه ۸۹ سوره نحل: (تِبْیَاناً لِّکُلِّ شَىْءٍ...و این کتاب را که بیانگر هر چیزى است »🌺
بدیهى است که همه چیز در هزاران کتاب هم نمى‌گنجد چه رسد در یک کتاب❗️❗️

✅پاسخ آیت الله مکارم به این شبهه:
پیغمبر اسلام (صلی الله علیه و آله) حتى به عقیده دشمنانش یک فرد حکیم و هوشیار بود هیچ فرد عاقلى مى‌گوید که در قرآن تمام علوم ریاضى و هندسى و هیئت و زمین‌شناسى و… وجود دارد ?

 بهتر بود این مدعى ، لااقل مطالعه‌ اى در سایر آیات قرآن مى‌کرد
در آیات فراوانی، با صراحت آمده که هدف قرآن هدایت مردم به سوى راه راست و خارج کردن از ظلمات جهل و بى‌ایمانى و... است.
منظور از «همه چیز» تمام چیزهایى است که براى این هدف مؤثر است نه همه چیز یعنى حتى بیان آفات گندم و جو و حبوبات و میوه‌ها.
اضافه بر این هنگامى که انسان با دیده تخریب نگاه مى‌کند مسائل واضح نیز براى او پوشیده مى‌شود اگر یک نگاه ساده به قرآن کرده بود مشاهده مى‌کرد که قرآن ۲۰ دلیل محکم براى خداشناسى به صورت گسترده آورده و در آیات زیادى شرح داده و ۶ دلیل معتبر درباره اثبات معاد با استفاده از منطق‌هاى مختلف ذکر نموده، چطور مى‌شود انسان همه اینها را نادیده بگیرد و بگوید هیچ دلیلى در قرآن بر این‌ها نیست

قرآن و علم

در آیه 9 سوره سباء آمده ست که : إِن نَّشَأْ نخَْسِفْ بِهِمُ الْأَرْضَ أَوْ نُسْقِطْ عَلَیهِْمْ کِسَفًا مِّنَ السَّمَاء(سبا 9 )  اگر ما بخواهیم ... قطعه‏ ای از آسمان را بر مشرکین  فرومى‏ ریزیم‏.

این آیه با علم امروزه ناسازگار است. چون آسمان چیزی نیست که قطعه ای از آن را بتوان جدا کرد، بلکه ترکیبی از گازهاست.

 

پاسخ:

-         السماء در تمام قرآن به معنای آسمان نیست، بلکه معانی متفاوتی دارد.

-         در این آیه هم مقصود خداوند این نیست که همین آسمان را بر سر مشرکین بیاندازد، بلکه مقصود این است که سنگهای آسمانی را فرو بریزد. همانطور که بسیاری از تفاسیر و ترجمه ها هم به این نکته اشاره دارند.

(تفسیر نمونه و ترجمه های مکارم و قمشه ای)

توبیخ پیامبر

چرا در برخى آیات نسبت به پیامبراکرم(صلی الله علیه وآله) عتاب و تهدید آمده است؟

پاسخ: علت این‏که در بعضى آیات قرآن پیامبراکرم صلى الله علیه و آله مورد عتاب و تهدید قرار مى ‏گیرد، مى‏ تواند امورى باشد از جمله:

1. این نشانه‏ ى وحى بودن قرآن است؛ زیرا اگر قرآن ساخته‏ ى پیامبر باشد، انسان در نوشته خود هرگز خودش را توبیخ نمى‏ کند.

2. این نشانه‏ ى حق محورى مکتب اسلام است و مى‏ گوید که با هیچ‏کس تعارف ندارد و قانون براى همه یکسان است؛ حتى اگر اشرف مخلوقات هم خلاف کند با او برخورد مى ‏شود.

3. از آنجا که گاهى طرفداران انبیا، آنان را فرزند خدا و یا در ردیف او مى‏ دانند، این توبیخ و تهدیدها مانع غلوّ طرفداران افراطى مى‏ شود تا آنان درباره‏   پیامبر مبالغه نکنند و بدانند که او نیز مورد عتاب و توبیخ است.

4. درس عبرتى براى دیگران است که اگر خداوند با پیامبرش این‏گونه است، پس بهتر است ما حساب کار خودمان را بکنیم.

بنابراین اگر قرآن خطاب به پیامبر مى ‏فرماید:

«لِمَ تحرّم ما احلّ الله لک» « تحریم، 1»؛ چرا حلالى را بر خود حرام کردى؟

«لِمَ أذِنتَ لهم» « توبه، 43»؛ چرا اجازه مرخّصى به افرادى دارد؟

و موارد دیگر، همه این عتاب‏ها به دلیل امور فوق است.