معنا و مقصود این آیه چیست؟!
المائدة : 64 وَ قالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدیهِمْ وَ لُعِنُوا بِما قالُوا بَلْ یَداهُ مَبْسُوطَتانِ...
و یهود گفتند: «دست خدا بسته است.» دستهایشان بسته باد! و بخاطر این سخن، از رحمت (الهى) دور شوند! بلکه هر دو دست (قدرت) او، گشاده است هر گونه بخواهد، مى بخشد! ولى این آیات، که از طرف پروردگارت بر تو نازل شده، بر طغیان و کفر بسیارى از آنها مى افزاید. و ما در میان آنها تا روز قیامت عداوت و دشمنى افکندیم. هر زمان آتش جنگى افروختند، خداوند آن را خاموش ساخت و براى فساد در زمین، تلاش مى کنند و خداوند، مفسدان را دوست ندارد.
پاسخ :
1- یهود زمانى در اوج قدرت میزیستند، و بر قسمت مهمى از دنیاى آباد آن زمان حکومت داشتند، که زمان داود و سلیمان را به عنوان نمونه مى توان یادآور شد، و در اعصار بعد نیز، قدرت آنها با نوسانهایى ادامه داشت، ولى با ظهور اسلام مخصوصا در محیط حجاز ستاره قدرت آنها افول کرد مبارزه پیامبر ص با یهود" بنى النضیر" و" بنى قریظه" و" یهود خیبر" موجب نهایت تضعیف آنها گردید، در این موقع بعضى از آنها با در نظر گرفتن قدرت و عظمت پیشین از روى استهزاء گفتند:دست خدا به زنجیر بسته شده و به ما بخششى نمىکند.(تفسیر نمونه)
2- یکی از خرافاتی که در دین یهود و مسیحیت وارد شده است این است که آنها اعتقاد دارند: خداوند در شش روز جهان را خلق کرد و روز هفتم (یعنی شبنه= به اعتقاد یهود، و یکشنبه = به اعتقاد مسیحیت) خداوند در این روز استراحت کرد و بعد از آن در خلقت و آفرینش کنار کشید! خداوند هم به دلیل این سخن جاهلانه تمام آنها را لعنت میکند.
متن تورات درباره خلقت جهان:
تورات سفر پیدایش فصل 2:
«و آسمانها و زمین و همۀ لشکر آنها تمام‌شد. و در روز هفتم، خدا از همۀ کار خود که ساخته بود، فارغ شد. و در روز هفتم از همۀ کار خود که ساخته بود، آرامی گرفت. پس خدا روز هفتم را مبارک خواند و آن را تقدیس نمود، زیرا که در آن آرام گرفت، از همۀ کار خود که خدا آفرید و ساخت.»
