مسیحیان معتقدند که عیسی(علیه‌السلام) به خاطر گناه مردم به روی صلیب کشته شد؛ و فدای گناهان مردم شد. اناجیل متی، مرقس و لوقا، لحظات آخر این ماجرا را بیان کرده‌اند، اما جملاتی که مسیح بر روی صلیب فریاد زده است از نگاه این اناجیل تفاوت زیادی دارد، انجیل متی و مرقس گفته‌اند: «آن روز، از ظهر تا سه بعد ازظهر، تمام دنیا تاریک شد. نزدیک به ساعت سه، عیسی فریاد زده، گفت: ایلی ایلی لَما سَبَقتَنی، یعنی خدای من، خدای من، چرا مرا تنها گذاشته‌ای؟»[1]
اما انجیل لوقا فریاد مسیح بر روی صلیب را به نحو دیگری آورده است: «به هنگام ظهر، برای مدت سه ساعت، تاریکی همه‌جا را فراگرفت... سپس عیسی با صدایی بلند گفت: ای پدر، روح خود را به دست‌های تو می‌سپارم. این را گفت و جان سپرد.»[2]
اولاً با این جملات، هر سه انجیل، تثلیث را کاملاً مردود دانسته‌اند؛ زیرا وقتی مسیح روی صلیب فریاد بزند: «خدایا چرا مرا تنها گذاشته‌ای!» روشن است که خدایی باید وجود داشته باشد تا مسیح با او صحبت کند؛ و خداوند نمی‌تواند خودش را تنها گذاشته باشد! ثانیاً سخن مسیح در انجیل متی و مرقس حالت شکایت گونه‌ای است که مسیح از تنها ماندن خود به خداوند گلایه کرده است اما سخن مسیح در انجیل لوقا حالت عرفانی و عبودیت محض بوده و مسیح، خود و جان خود را در اختیار خداوند دانسته است. این ادعا را هم نمی‌توان قبول کرد که ممکن است مسیح روی صلیب گفته باشد: «خدایا چرا مرا تنها گذاشته‌ای؟ ای پدر روح خود را به دست‌های تو می‌سپارم!» زیرا انسان در یک حالت خاص نمی‌تواند دو سخن متفاوت و متضاد بگوید؛ وقتی مسیح روی صلیب قرار بگیرد یا به خداوند اعتراض کرده است یا اینکه خود را در برابر خواست خداوند راضی دانسته است، درحالی‌که اناجیل دو گفتار کاملاً متضاد را در یک حالت خاص بیان کرده‌اند و این پذیرفتنی نیست.
پی‌نوشت:
[1]. ترجمه تفسیری انجیل متی 27: 45 - 46؛ و ترجمه تفسیری انجیل مرقس 15: 33 -34.
[2]. همان، انجیل لوقا 23: 44 – 46.
