وارطانیان کشیش کلیسای ویلا (شهر تهران) درباره سید الشهداء می گوید:
«حسین(ع) متعلق به همه انسان‌های آزاده و عدالت جوست. عاشورا فرهنگ ظلم ستیزی در برابر دشمن است و حسین(ع) کشته راه انسانیت و حق است. من به ساحت سومین امام شیعیان ادای احترام می‌کنم و هر سال اگر روز عاشورا مصادف با یکی از روزهای خاص کلیسا باشد، ناقوسها به احترام ایشان به صدا در نمی‌آیند و ما هم در غم کربلا و شهادت حسین(ع) با شیعیان همنوایی می‌کنیم.»
حضرت ارمیای نبی از پیامبران بنی اسراییل (ع)، کتابهایی آسمانی داشتند ، در کتاب نخست که به «کتاب ارمیا» مشهور است در فصل چهل و ششم عبارات جالب توجهی آمده است که از نهر فرات سخن می‌گوید و پیشگویی‌هایی را مطرح میکند و حوادثی که در اطراف این نهر اتفاق می‌افتد را بیان می کند.
از جمله در این کتاب آمده است که درباره مصر و لشکر فرعون که نزد نهر فرات بودند (منظور از مصر معنای واژگانی آن یعنی شهر است، نه مصر کشور معروف، زیرا در کشور مصر رود نیل واقع شده نه رود فرات) می‌گوید: «ای سواران! اسبان را بیارایید و سوار شوید و با کلاهخودهای خود بایستید، نیزه‌ها را صیقل دهید، زره‌ها را بپوشید».
و در عبارت پنجم می‌گوید: «چرا ایشان را می‌بینند که هراسان شده و به عقب باز می‌گردند». کنایه از شکست لشکر یزید است که در جنگهای پی در پی توان مقابله با یاران امام (ع) را نداشتند.
ارمیای نبی همچنین می‌گوید: «شجاعان آنها خرد می‌شوند، زیرا ترس از هر طرف است» یعنی لشکر عمرسعد با هر حمله اصحاب امام (ع) در هراس می‌افتادند.
یا در عبارت ششم گفته می‌شود: «زورآوران آنها رهایی نیابند و به طرف شمال به کنار نهر فرات می‌لغزند و می‌افتند؛» کنایه از اینکه حتی پهلوان هم که باشند نمی‌توانند از یاران سیدالشهدا(ع) بگریزند.
حال شاهد اصلی ما در عبارت دهم آمده است که می‌گوید: «آن روز، روزِ انتقام خداوند باشد که از دشمنان خود انتقام بگیرد» یعنی در آخرالزمان، امام عصر (عج) با همان شمشیر دودمه‌ای که کتاب مزامیر می‌گفت از دشمنان خود انتقام می‌گیرند.
ارمیای نبی در بخش بعدی آیه ده می‌گوید: «شمشیر، هلاک کرده و سیر می‌شود از خون ایشان و مست می‌شود، زیرا خداوند یهوه صبایوت در زمین شمال نزد نهر فرات ذبحی دارد.»
چنانکه می‌بینید در کتاب مقدس مسیحیان به ذبح در کنار فرات اشاره شده است، چنانکه خداوند در قرآن کریم در آیه ۱۰۷ سوره مبارکه صافات «و فدیناه بذبحٍ عظیم» به ذبح عظیم اشاره میکند؛ اگرچه موضوع این آیه قربانی، حضرت ابراهیم (ع) است که قرار بود فرزندشان را در پیشگاه خدا قربانی کنند و گوسفندی از سوی خداوند فرستاده شد تا به جای حضرت اسماعیل قربانی شود، اما در روایاتی از امام هشتم (ع) در کتاب بحارالانوار، جلد ۱۲ ، صفحه ۱۲۴ و جلد ۴۴ صفحه ۲۲۵ به نقل از عیون اخبارالرضا (ع) و خصال شیخ صدوق آمده است که این آیه مبارکه در سوره صافات مربوط به امام حسین (ع) است. زیرا ذبیحی بزرگتر از سیدالشهدا(ع) در پیشگاه خدا نیست.
در اینجا در می‌یابیم این ذبح عظیم در کتاب مقدس و از زبان ارمیای نبی که در فصل ۴۶، عبارت دهم بیان می‌شود به ماجرای کربلا و ذبح عظیم در کنار فرات اشاره دارد، زیرا ما در تاریخ یهودیت و مسیحیت نداریم که ذبحی برایشان در کنار فرات رخ داده باشد، بجز آنچه در تاریخ کربلا نقل شده است.
منبع:
سدیر صیرفی می‌گوید: «امام صادق(ع) به من فرمود: «ای سدیر! آیا هر روز حسین (ع) را زیارت می‌کنی؟»، عرض کردم فدایت شوم نه، فرمود: «چقدر جفاکار هستی!» سپس فرمود: «آیا هر جمعه او را زیارت می‌کنی؟» عرض کردم نه، فرمود: «آیا هر ماه او را زیارت می‌کنی؟» عرض کردم نه. فرمود: «آیا هر سال او را زیارت می‌کنی؟» عرض کردم گاهی. حضرت فرمود: «شما به امام حسین (ع) چقدر جفا می‌کنید! آیا نمی‌دانی که خداوند عز و جل دو میلیون فرشته دارد که پریشان حال بر حسین گریه میکنند و او را زیارت میکنند و خسته نمی‌شوند؟»
فرمودند: «چه مانعی دارد که قبر امام حسین(ع) را در هر جمعه پنج بار و یا در هر روز یک بار زیارت کرده باشی؟» عرض کردم: «فدایت شوم. میان ما و قبر امام حسین(ع) بسیار فاصله است.» حضرت فرمود: «زیارت را از راه دور انجام بده و آن بدین گونه است: برو بالای پشت بام و به راست و چپ توجه کن. آن وقت سر به طرف آسمان بلند کن1 سپس به طرف قبله توجه کن و بگو:
«السلام علیک یا اباعبداللّه الحسین. السلام علیک و رحمه اللّه و برکاته»
اگر چنین کنی برای تو یک زیارت می‌نویسند معادل یک حج و یک عمره.» (وسائل الشیعة ج 14 ص 493)
اگر رفتن بر بلندی هم برات مشکل بود کافیه قبل از هر نماز رو به قبله به آقا سلام بدی
==» اگر هر روز به ارباب سلام بدیم: هر روز زائر سیدالشهدا شدیم و یک حج و یک عمره هم نسیب‌مون شده.
1- عرفا گفته اند یعنی تمام عالم را نور سید الشهدا احاطه کرده است.
مریم ابوذهاب در فوریه سال ۱۹۵۲ در خانواده‌ای کاتولیک متولد شد. وی در سن ۱۸ سالگی اسلام آورد و به تشیع و اهل بیت گروید. او همچنین چند بار به زیارت عتبات مشرف شد. وی فارغ‌التحصیل رشته علوم سیاسی از دانشگاه پاریس بوده و سال‌ها در مؤسسه ملی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی (INALCO) در پاریس به عنوان استاد و پژوهشگر فعال بود. او در زمینه روابط اجتماعی شیعیان و سنی‌های پاکستان و افغانستان تحقیقات و مقالات زیادی را ارائه کرده‌است
این اسلام‌شناس مسلمان فرانسوی که پس از مسلمان شدن نام مریم ابوالذهب را برای خود برگزیده بود، بنابر وصیتنامه‌اش در نجف تشییع شد و در حسینیه‌ای در جاده نجف به کربلا در نزدیکی عمود شماره ۱۷۲ به خاک سپرده شد
این استاد و پژوهشگر فرانسوی نقش فعالی در منعکس‌کردن وضعیت شیعیان پاکستان و افغانستان ایفا کرد و همواره در فضای آکادمیک و تبلیغاتی غرب شرایط شیعیان پاکستان و افغانستان را مطرح می‌کرد.
منبع: https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B1%DB%8C%D9%85_%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%B0%D9%87%D8%A7%D8%A8
شیخ بهاءالدین عاملی در یکی از کتاب های خود مینویسد:
«روزی زنی نزد قاضی شکایت کرد که پانصد مثقال طلا از شوهرم طلب دارم و او به من نمیدهد.
قاضی شوهر را احضار کرد.
سپس از زن پرسید: آیا شاهدی داری؟
زن گفت: آری، آن دو مرد شاهدند.
قاضی از گواهان پرسید: گواهی دهید که این زن پانصد مثقال از شوهرش طلب دارد.
گواهان گفتند: سزاست این زن نقاب صورت خود را عقب بزند تا ما وی را درست بشناسیم که او همان زن است.
چون زن این سخن را شنید، بر خود لرزید!
شوهرش فریاد برآورد شما چه گفتید؟
برای پانصد مثقال طلا، همسر من چهره اش را به شما نشان دهد؟!
من پانصد مثقال را خواهم داد و رضایت نمی‌دهم که چهره‌ی همسرم درحضور دو مرد بیگانه نمایان شود.
چون زن آن جوانمردی و غیرت را از شوهر خود مشاهده کرد از شکایت خود چشم پوشید و آن مبلغ را به شوهرش بخشید.»
چه خوب بود که آن مرد با غیرت، جامعه امروز ما را هم میدید که چگونه رخ و ساق به همگان نشان میدهند و شوهران و پدران و برادرانشان نیز هم عقیده آنهایند و در کنارشان به رفتار آنان مباهات می کنند.
منظور از این عبارت امام حسین(ع) که می فرمایند: « أنا قتیل العبرات؛ من کشته اشکهایم» چیست؟
اهمیت و نقش اشک ریختن بر امام حسین(ع)
است و در جاهاى مختلفى مانند زیارت اربعین ذکر شده است.
رحمت گردد و دل ها نرم و با یکدیگر مهربان گردد. 1
«هیچ مؤمنى به یاد من نمى افتد مگر این که گریه مى کند یا بغض، گلوى وى را مى گیرد»2
1- (ر.ک: فروغ شهادت، استاد علی سعادت پرور، ص ۳۰۰)
2 - (بحارالانوار، ج ۱۱۰، ص ۳۵۶)
سالهاست دشمنان ما برای تخریب و تضعیف دین اسلام شبهات فراوان پراکنده میکنند و اسلام را دین خشونت و خونریزی معرفی میکنند!!!
اما.....
جنگ جهانی دوم که از سال ۱۹۳۹ تا سال ۱۹۴۵ ادامه یافت. و بیش از ۱۰۰ میلیون تن از بیش از ۳۰ کشور جهان درگیر شدند. برآورد کشته‌های جنگ جهانی دوم میان ۷۰ تا ۸۵ میلیون انسان است که آن را به مرگ آورترین نبرد در تاریخ زندگی انسان تبدیل میکند
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AC%D9%86%DA%AF_%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86%DB%8C_%D8%AF%D9%88%D9%85
اما پیامبر اکرم ص در تمام مدت حکومت خود علیرغم اینکه دشمنان بسیار فراوان مانند مشرکین و یهودیان ومسیحیان و رومیان و .... داشت با وجود این
طی بیش از 10 جنگ ، میانگین کل کشته شدگان تنها ۱۳۰۶ نفر بوده ....
آیا اسلام دین خشونت است یا روغنفکران و روشنفکر نماها چنین مغلطه ای به وجود آورده اند؟؟!!!
وهابیت که خود را مسلمان و اهل تسنن می‌دانند، با برپایی عزاداری و ابراز محبت به حضرت سیدالشهدا مخالفت و شبهه افکنی میکنند! درحالی‌که در منابع معتبر اهل تسنن فراوان دیده می‌شود که پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) نسبت به امام حسین (علیه‌السلام) بسیار محبت می‌ورزید و به آن حضرت علاقه شدید داشت.
احمد ابن حنبل نوشته است:
«روزى پـیامبر سجده نماز را بسیار طولانى کرد نماز که تمام شد، نمازگزاران عرض کـردنـد: امـروز سـجـده را طولانی‌تر به‌جای آورید، آیا وحى نازل‌شده و دستورى رسیده است؟ فـرمود: خیر، فرزندم حسین بر شانه‌ام سوار بود، خواستم صبر کنم تا او کار خویش را انجام دهد و لذتش را از بین نبرده باشم.» [1]
ترمذی می‌گوید:
«عـمـر بـن خـطـاب نـقل میکند که روزى رسول خدا را دیدم که حسن و حسین را بر شانه‌های خـویـش سـوار کرده بود رو به آن دو کردم و گفتم: چه اسب خوبى دارید! پیامبر (صلی‌الله علیه و آله) فرمود: و اینها چه سوارکاران خوبى هستند.» [2]
احمد حنبل، ترمذی و حاکم نیشابوری گفته‌اند پیامبر اکرم حتی از زمین خوردن حسنین (علیهما‌السلام) نیز چنان تحت تأثیر قرار می‌گیرد که منبر و سخنرانی را ترک میکند و به‌سوی آنها می‌شتابد:
«ابـى بـریده نقل میکند که روزى رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله)
در مسجد براى ما خطبه می‌خواند که ناگهان حسن و
حسین به مجلس وارد شدند و پیراهن قرمزرنگ به تن داشتند، به‌طوری‌که در هنگام راه رفتن
بر زمین می‌کشید پیامبر از منبر پایین آمدند و آندورا بغل کردند و جلوى خویش نشاندند
سـپـس فرمودند: خدا و رسولش راست گفتند که أَنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَة
(به راستی اموال و اولاد شما مایه آزمایش شما هستند [3])
این دو فرزندم که چنین راه می‌روند آن‌چنان مشعوف شدم که نتوانستم به سخنانم ادامه دهم.» [4]
به کوردلان وهابی باید گفت: وقتی قطب عالم امکان (صلی‌الله علیه و آله) از افتادن
حسین (علیه‌السلام) نگران می‌شود، شما که خود را پیرو آن حضرت معرفی می‌کنید
و نام مسلمان را یدک می‌کشید! چرا در شهادت حسین (علیه‌السلام) داغدار نیستید؟!
پی نوشت:
یکی از القاب امام حسین (علیه‌السلام) ثارالله است، به این معنا که «خداوند انتقام خون حسین (علیه‌السلام) را دشمنانش خواهد گرفت.» گاهی خداوند مستقیماً از قاتلان اولیاء خود انتقام می‌گیرد همچنان که امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: «چون روز قیامت شود خداوند تمامى اولین و آخرین را در سرزمین واحدى گردآورد،... و فاطمه (علیهاالسلام) وارد صحنه محشر شود و پیراهن خون‌آلود حسین بن على (علیه‌السلام) را به دست گیرد و گوید: اى پروردگار من، این پیراهن فرزند من است و تو مى دانى که با او چه ها شد، براى من از قاتلش انتقام بگیر. خداوند تمام کشندگان حسین بن على (علیه‌السلام) را در آتش به انواع عذاب معذّب میکند.» [1]
و گاهی خداوند به‌واسطه بندگان خود درصدد این خونخواهی برمی‌آید، همچنان که در تورات داستان انتقام خداوند از خون انبیاء و اولیائش بیان‌شده است: «یهُوَه، خدای اسرائیل چنین می‌گوید که تو را بر قوم خداوند، یعنی بر اسرائیل به پادشاهی مسح کردم؛ و خاندان آقای خود، اَخاب را خواهی زد تا من انتقام خون بندگان خود، انبیا را و خون جمیع بندگان خداوند را از دست ایزابل(همسر اخاب) بکشم.» [2]
یعنی خداوند به‌واسطه پادشاه منتخب خود، انتقام خون انبیاء و اولیائش را از اخاب و همسرش (قاتلین انبیاء الهی در بنی‌اسرائیل) خواهد گرفت. پس دخالت مستقیم یا غیرمستقیم خداوند در خونخواهی از قاتلان اولیائش امری است که در ادیان ابراهیمی پذیرفته‌شده و مختص به شیعیان نیست.
پی‌نوشت:
[1]. أمالی شیخ مفید، ترجمه استاد ولى، ناشر: آستان قدس رضوى، 1364 ش، ص: 144.
[2]. تورات، سفر دوم پادشاهان 9: 6- 7.
ثارالله از القاب سیدالشهدا (علیه‌السلام) بوده و شیعیان معتقدند که خداوند انتقام خون آن حضرت را از قاتلان خواهد گرفت، در روز عاشورا شخصی به نام «حصین» ابن مالک سکونى در مقابل سیدالشهدا (علیه‌السلام) ایستاد و با اهانت فریاد زد و گفت: یا بن فاطمه خدا چگونه انتقام تو را از ما خواهد گرفت؟ امام حسین فرمود: شر خود شمارا دامن‌گیر خود شما میکند و خون شمارا مىریزد، سپس عذاب دردناک را بر شما مسلط می‌نماید. [1]
خونخواهی خداوند از اولیائش، علاوه بر اینکه در اسلام تأیید و تأکید شده است در تورات و انجیل هم قابل‌اثبات است، در آخرین بخش از کتاب مسیحیان (مکاشفه یوحنا) آمده است که یوحنا در مکاشفه خود، طوماری می‌بیند که هفت مهر بر آن طومار زده‌شده و زیر هر مهری یک پیام وجود دارد، زیر مهر پنجم خداوند به شهدا وعده می‌دهد که انتقام خونشان را از قاتلان خواهد گرفت: «و چون مُهر پنجم را گشود، در زیر مذبح دیدم نفوس آنانی را که برای کلام خدا و شهادتی که داشتند کشته‌شده بودند؛ که به آواز بلند صدا کرده، می‌گفتند، ای خداوندِ قدوس و حقّ تا به کی انصاف نمی‌نمایی و انتقام خون ما را از ساکنان زمین نمی‌کشی؟ و به هریکی از ایشان جام‌های سفید داده شد و به ایشان گفته شد که اندکی دیگر آرامی نمایند تا عدد هم‌قطاران که مثل ایشان کشته خواهند شد، تمام شود.» [2]
نکته: لازم به یادآوری است که نام منحوس «حصین» که از دشمنان سیدالشهداست، توسط منافقان و بدخواهان، بر روی لباس عزای امام حسین (علیه‌السلام) طراحی و نوشته‌شده و متأسفانه توسط نوجوانان و جوانان عزیز ما مورداستفاده قرار می‌گیرد.
پی‌نوشت:
[1]. بحار الأنوار، علامه مجلسى، ناشر: دار إحیاء التراث العربی، بیروت، 1403 ق، ج 45، ص 52.
[2]. کتاب مقدس، مکاشفه یوحنا 6: 9 - 11.
ابراهیم بن محمد بیهقی از علمای قرن ۳ و ۴ اهل سنت در کتاب «المحاسن و المَساوی» چنین نقل میکند:
شخصی در مجلس محمد بن عائشه -که از محدثان بصره می باشد و ابن حبان او را از ثقات بر می شمارد - از وی پرسید:
چه کسانی افضل اصحاب پیامبر «صلی الله علیه وآله وسلم» هستند؟
او در پاسخ، برخی از صحابه را نام برد.
آن شخص پرسید: چرا علی بن ابی طالب را نام نبردی؟!
محمد بن عائشه پاسخ داد: تو از اصحاب سؤال کردی یا از رسول خدا «صلی الله علیه آله و سلم»؟
گفت: منظورم اصحاب ایشان بود.
محمد در پاسخ آیه مباهله را تلاوت نمود سپس گفت:
چگونه اصحاب پیامبر «صلی الله علیه وآله وسلم» با نفـسِ ایشان برابر می باشد؟!
📚 مشخصات نسخه خطی:
نسخه نگه داری شده در مکه مکرمه،کتابخانه الحرم المکی،شماره ۳۲۹۹.
تاریخ کتابت: ۸۸۷ هـ.ق
روز مباهله = روز حقانیت شیعه
طبق نظر مفسران شیعه(۱) و سنی(۲) در روز غدیر در اتفاقی عجیب و معجزه ای از پیامبر اکرم (ص) رخ داده است:
در ذیل این آیه نوشته اند: «سأل سائل بعذاب واقع. للکافرین لیس له دافع»( سوره معارج، آیات ۱ و ۲) که به آیات عذاب مشهورند.
پس از آنکه پیامبر مسأله ولایت علی (ع) را به مردم اعلام کرد نعمان بن حارث فهری با حالت اعتراض نزد پیامبر آمد و گفت: ما را به توحید و قبول رسالتت و انجام جهاد و حج و روزه و نماز و زکات امر کردی. ما هم قبول کردیم. اما به این مقدار راضی نشدی تا اینکه این جوان را(علی علیه السلام) منصوب کردی و او را ولی ما قرار دادی.
آیا این اعلام ولایت از ناحیه خودت بوده، یا از سوی خدا؟ وقتی پیامبر به او فرمود که از ناحیه خداوند است، با حالت انکار از خداوند خواست که اگر این حکم از جانب اوست، سنگی از آسمان بر سرش فرود آید.
در این هنگام سنگی از آسمان بر سرش فرود آمد و او را درجا کشت و این آیه نازل شد.(3)
📚پا نویس:
(۱) طوسی، التبیان، دار احیاء التراث العربی، ج۳، ص۴۳۵، ۵۸۸؛ طباطبائی، المیزان، ۱۳۹۴ق، ج۵، ص۱۹۳-۱۹۴.
(۲) واحدی، أسباب النزول، ۱۹۹۱م، ص۱۳۹؛ حاکم الحسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۱، ص۲۰۰، ۲۴۹.
(3) طبرسی، ج۱۰، ص۵۳۰؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ق، ج۱۹، ص۲۷۸؛ ثعلبی، الکشف و البیان عن تفسیر القرآن، ۱۴۲۲ق، ج۱۰، ص۳۵.
قابل توجه برادران اهل تسنن!!!!
فرمایشات مقام معظم رهبری در عید غدیر خم سال 88:
قضیه‌ی امامت و ولایت یک قضیه‌ی الهی است. این جور نیست که پیغمبر اکرم با محاسبه‌ی شخصی خود، امیرالمؤمنین را انتخاب کرده باشد؛
اگرچه همه‌ی محاسبات شخصی هم هر کسی را به همین نتیجه میرساند که جانشین پیغمبر علی است؛ اما اقدام پیغمبر، یک اقدام الهی بود.
از اوائل بعثت، آن وقتی که پیغمبر اکرم خود را در مکه بر قبائل گوناگون عرب عرضه کرد، اسلام را بر آنها عرضه کرد به این قبیله رفت، به آن قبیله رفت، رئیس یکی از قبائل که در تاریخ مشخص شده است - اینها جزو مسلّمات تاریخ است ومسئله‌ی شیعه و سنی در بیان این وقایع نقشی ندارد؛ خود برادران اهل سنت این را نقل کرده‌اند - به پیغمبر عرض کرد که ما حاضریم دسته‌جمعی به اسلام ایمان بیاوریم، به یک شرط؛ آن شرط این است که بعد از تو، این کار در اختیار ما باشد؛ رئیس قبیله‌ی ما بشود جانشین تو. در تاریخ دارد که پیغمبر در پاسخ این شخص فرمود: نه، «هذا امر سماوىّ»؛ این یک مطلبی است که در اختیار من نیست؛ این آسمانی است، در اختیار خداست. آنها هم ایمان نیاوردند و رفتند. پس مسئله‌ی خلافت پیغمبر بر اساس وحی الهی است؛ بر اساس اراده‌ی پروردگار است، دست پیغمبر هم نبود.
.
.
.
حادثه‌ی غدیر به نگاه مرحوم علامه‌ی امینی (رضوان اللَّه تعالیعلیه) صاحب کتاب الغدیر و بعد در نگاه مرحوم شهید مطهری (رضوان اللَّه علیه) وسیله‌ی وحدت امت اسلامی است. گمان نکنند بعضی که حادثه‌ی غدیر مایه‌ی اختلاف است؛ نه. امروز ببینید که بیش از همیشه - در گذشته هم بوده است - شیعه را متهم میکنند. ببینند مسئله‌ی تشیع برآمده‌ی از یک اعتقاد صحیحِ سالمِ خالصِ نسبت به وحی الهی است - این است معنای تشیع - اعتقاد به ارزشهاست، اعتقاد به معیارهاست، ملاک قرار دادن معیارهائی است که قرآن آنها را ملاک قرار داده است. حالا یک مشت یاوه‌گوی هرزه‌گو در گوشه و کنار دنیای اسلام شیعه را متهم کنند به آن چیزی که شیعه فرسنگها از آنها دور است؛ مسئله‌ی ساختگی بودن و جعلی بودن و بعداً به وجود آمدن و سیاسی بودن و این حرفها را پیش بیاورند! نه، مسئله‌ی غدیر خط بطلان میکشد بر همه‌ی اینها.
