حرمت آزار همسر

گاهی برخی از زنان وظایفشان را در قبال همسر خود انجام نمی‌دهند اما زنان شایسته‌ای هستند که قرآن از آن‌ها باصفت «صالحات» نام می‌برد و به همسر آن‌ها دستور داده است که:

«... فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَیْهِنَّ سَبِیلًا إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلِیًّا کَبِیراً ؛ اگر از شما پیروى کردند، راهى براى تعدّى بر آن‌ها نجویید! (بدانید) خداوند، بلندمرتبه و بزرگ است و قدرت او، بالاترین قدرت‌هاست.» [1]

یعنی مردان حق ندارند زنان مطیع و شایسته خود را بی‌دلیل تنبیه کنند و آزار دهند و باید متوجه باشند که: «مقام پروردگارشان على و کبیر است، پس از قدرت و تفوقى که برزنان خوددارند مغرور نشوند و سوءاستفاده ننموده در اثر غرور به آن‌ها ظلم و استعلا و استکبار نکنند و همواره به یاد علو مقام پروردگارشان باشند.» [2]

درنتیجه:

تنبیه زنان (با حفظ محدودیت‌هایی که قرآن و روایات بیان فرموده‌اند) تنها تا جایی مجاز است که زنان ناشزه باشند و حق همسر را ادا نکنند، در غیر این صورت مردان اجازه ندارند بی‌دلیل به آن‌ها ظلم کنند و نباید از قدرت مافوق خود (قدرت الهی) غافل باشند.

پی‌نوشت:
[1]. نساء / 34
[2]. ترجمه تفسیر المیزان، ج‏4، 546.  

 

خوش‌رفتاری با همسر

ازجمله دلایل متعددی که موجب جدایی میان همسران و فروپاشی خانواده شده، بداخلاقی همسران نسبت به یکدیگر است، زنان با توجه به روحیه خاصشان نیاز بیشتری به محبت دارند، به همین علت دین مبین اسلام از طریق آیات و روایات فراوان، مخصوصاً به مردان دستور می‌دهد تا نسبت به همسران خود خوش‌رفتار باشند تا سرانجام زندگی‌شان به طلاق نکشد، مرد، سنگ‏زیرین آسیاى زندگى است، خداوند مردان را مخاطب قرار داده و به آنان دستور می‌دهد که با خوش‌رفتاری، بر سختى‏ها شکیبا باشد: «وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ‏ [نساء/ 19]؛ و با زنان خود، بطور شایسته رفتار کنید.» امام جعفر صادق (علیه‌السلام) نیز برای مردان خوشرفتار دعای خیر می‌کند: «رَحِمَ اللَّهُ عَبْداً أَحْسَنَ فِیمَا بَیْنَهُ وَ بَیْنَ زَوْجَتِهِ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ مَلَّکَهُ نَاصِیَتَهَا وَ جَعَلَهُ الْقَیِّمَ عَلَیْهَا. خداى رحمت کند بنده‏اى را که رابطه میان خود و زنش را نیکو سازد، که خداوند عزوجل سرنوشت زن را به دست او داده و مرد را قیم و اختیاردار زن نموده است.» [من لایحضره‏الفقیه، ج 3، ص 443]