زوجیّت اشیاء:
در آیات متعددى از قرآن به زوجیت
میوهها و گیاهان و انسانها اشاره شده است (رعد / 2 و شعراء / 7 و یس / 36 و همین
مضمون در حج / 5 و لقمان / 10 و ق / 7 و طه / 53 و اعراف / 189) و در برخى آیات به
زوجیت چیزهایى اشاره مىکند که انسان اطلاعى از آن ندارد (یس / 36)
و در برخى آیات سخن از زوجیّت همه موجودات است
(وَمِن کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ
لَعَلَّمْ تَذَکَّرُونَ( (ذاریات / 49)
واژه «زوج» در عالم حیوانات به نر و
ماده گفته مى شود و در غیر حیوانات به هر کدام از دو چیزى که "قرینه"
یکدیگر است گفته مىشود و به چیزهاى "مقارن" مشابه و "متضاد" نیز اطلاق مى شود.
از این رو برخى واژه
زوج را در مورد ذرات درون اتم (الکترون و پروتون) و نیروهاى مثبت و منفى به کار
بردهاند.
بسیارى از مفسران و صاحبنظران با
شگفتى، آیات فوق را از اشارات علمى قرآن به مسأله زوجیت گیاهان و زوجیّت عام
موجودات دانسته اند.
مردم عصر نزول قرآن
از زوجیّت همه گیاهان اطلاع نداشتند. ولى قرآن نه تنها به این مطلب اشاره کرد.
(رعد / 3، شعراء / 7 و...) بلکه به زوجیّت همه موجودات اشاره کرد (ذاریات / 49) که
تا قرن اخیر کسى از آن اطلاع نداشت.
بنابراین اشاره علمى قرآن به زوجیت
گیاهان و زوجیت عام موجودات نوعى رازگویى قرآن است که حکایت از اعجاز علمى این
کتاب مقدس دارد.
البته برخى از محققان برآنند که هر چند
اشارات علمى قرآن در این موارد مىتواند اعجاز علمى بشمار آید اما تطبیق آیه (ذاریات
/ 49) با مواردى همچون الکترونها، پروتونها و کوارکها قطعى نیست و حداکثر این
موارد ممکن است از مصادیق آیه مذکور بشمار آید.