حرمت آزار همسر
گاهی برخی از زنان وظایفشان را در قبال همسر خود انجام نمیدهند اما زنان شایستهای هستند که قرآن از آنها باصفت «صالحات» نام میبرد و به همسر آنها دستور داده است که:
«... فَإِنْ أَطَعْنَکُمْ فَلا تَبْغُوا عَلَیْهِنَّ سَبِیلًا إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلِیًّا کَبِیراً ؛ اگر از شما پیروى کردند، راهى براى تعدّى بر آنها نجویید! (بدانید) خداوند، بلندمرتبه و بزرگ است و قدرت او، بالاترین قدرتهاست.» [1]
یعنی مردان حق ندارند زنان مطیع و شایسته خود را بیدلیل تنبیه کنند و آزار دهند و باید متوجه باشند که: «مقام پروردگارشان على و کبیر است، پس از قدرت و تفوقى که برزنان خوددارند مغرور نشوند و سوءاستفاده ننموده در اثر غرور به آنها ظلم و استعلا و استکبار نکنند و همواره به یاد علو مقام پروردگارشان باشند.» [2]
درنتیجه:
تنبیه زنان (با حفظ محدودیتهایی که قرآن و روایات بیان فرمودهاند) تنها تا جایی مجاز است که زنان ناشزه باشند و حق همسر را ادا نکنند، در غیر این صورت مردان اجازه ندارند بیدلیل به آنها ظلم کنند و نباید از قدرت مافوق خود (قدرت الهی) غافل باشند.
پینوشت:
[1]. نساء / 34
[2]. ترجمه تفسیر المیزان، ج4، 546.