دلیل تاریخی ساخت بارگاه برای ائمه علیهم السلام

ازجمله شبهات و اشکالاتی که از سوی بد خواهان و دشمنان ائمه (علیهم‌السلام) وارد اذهان عمومی شده این است که:

چه نیازی است که روی مقبره بزرگان دین، بارگاه و ضریح ساخته شود؟

علاوه بر پاسخ‌های متعدد و دلایل فراوان عقلی و نقلی بر این مطلب، در این بخش به‌عنوان مؤید بر جواز ساخت بارگاه، تنها همین را بیان می‌کنیم که ساخت و حفظ بنا بر روی قبور اولیا و انبیا یک سنت دیرینه انسانی بوده، حتی قبور انبیای بنی‌اسرائیل هم دارای بنا بودند و بعد از پیروزی اسلام، مسلمانان نه‌تنها خدشه‌ای بر این بناها وارد نکردند، بلکه در تعمیر و نوسازی آن‌ها و گماردن افرادی برای خدمت و حفاظت، اهتمام ورزیدند.

دلیل دوم بر وجود بارگاه ائمه (علیهم‌السلام) این است که امروز پس از گذشت بیست قرن از میلا‌د مسیح، وجود مسیح (علیه‌السلا‌م) گروهی از شرق‌شناسان در وجود آن حضرت تشکیک کرده و آن را افسانه‌ تلقی می‌کنند! و این تشکیک تنها به این دلیل است که امروزه حتی یک اثر واقعی ملموس از مسیح (علیه‌السلام) در دست نیست، البته به عقیده ما مسیح (علیه‌السلام) هنوز زنده است و اصلاً مصلوب نشده تا مقبره‌ای داشته باشد لکن به خیال مسیحیان، آن حضرت مدت سه شبانه‌روز در قبر مدفون بوده است. همین اشکال درباره انبیاء دیگر نظیر حضرت موسی (علیه‌السلام)، زرتشت و ... نیز وجود دارد و این از برکات دین اسلام است که بعد از هزار و چهارصد سال از وفات پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) می‌گذرد اما تمام آثار و برکات ایشان بدون تحریف باقی‌مانده است و همین بقاء بارگاه پیامبر و ائمه (علیهم‌السلام) نجات‌دهنده دین اسلام است از اینکه گرفتار این اشکال شود که اصل وجود پیامبر و ائمه (علیهم‌السلام) افسانه بوده‌اند. آیین اسلا‌م، آیین ابدی است و تا روز قیامت باید به‌عنوان هدایتگر نسل‌های بعدی باشد، پس برای تأمین این هدف، باید تمام آثار و نشانه‌های صاحب رسالت و ائمه (علیهم‌السلام) به بهترین شکل محفوظ بمانند تا به سرنوشت آیین حضرت عیسی (علیه‌السلا‌م) دچار نگردند.