معجزه علمی قرآن
تلقیح نباتات به وسیله باد
وَ أَرْسَلْنَا الرِّیاحَ لَواقِحَ. [1] «بادها را براى تلقیح (گیاهان و درختان) فرستادیم».
از رموز شگفت انگیزى که وحى الهى از آن پرده برداشته، نیازمندى برخى از درختان و گیاهان به تلقیح از طریق باد است.
مفسران پیشین، لفظ «لقاح» را که در آیه وارد شده است به معنى حمل (برداشتن) گرفته اند و مى گفتند منظور از آیه این است که: بادها را حمل کننده ابر و یا باران، آفریدیم.
ولى گذشته از این که تذکر این مطلب (بادها را حمل کننده ابر و باران آفریدیم) چندان در خور اهمیت نیست، با خود واقع نیز چندان وفق نمى دهد. زیرا هرگز بادها حمل کننده ابر نبوده بلکه باد ابر را با وزش تند خود از نقطه اى به نقطه دیگر مى فرستد.
نظر دقیق و صحیح در تفسیر آیه همان است که دانشمندان گیاه شناس، به کشف آن موفق شده اند و آن نیازمندى درخت و گیاه به تلقیح است که بیشتر به وسیله بادها صورت مى پذیرد چنان که در درختهاى زردآلو، صنوبر، انار، پرتقال و در پنبه و حبوبات تلقیح وسیله باد انجام مى گیرد .
قرآن قانون ازدواج را مخصوص جانداران ندانسته بلکه معتقد است که این سنت تکوینى (آمیزش نر و ماده) در کلیه گیاهان وجود دارد چنان که مى فرماید:
«از همه میوه ها جفت آفرید».[2] و «منزه است خدایى که همه جفتها از گیاهان و انسان و از آنچه نمى دانند آفرید».[3]
[1]. حجر/22 [2] رعد: 3. [3 ] یس: 36.
[مرزهاى اعجاز، ص: 128 ترجمه البیان آیت الله خویی]