شفاعت در قرآن
وهابی ها میگویند : شیعیان مشرک اند چون عقیده به شفاعت پیامبر (ص) و اهلبیت (ع) دارند،! آیا شفاعت دلیل قرآنی هم دارد؟
پاسخ:
دو دسته آیات در باره شفاعت وجود دارد:
- آیاتی که شفاعت را کاملا مردود میدانند مانند: (یوْمٌ لا بَیْعٌ فِیهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ بقره/ 254. روز قیامت هیچ شفاعتی پذیرفته نیست).
- آیاتی که شفاعت را فقط به اذن خداوند جایز دانسته: مانند : (ما مِنْ شَفِیعٍ إِلا مِنْ بَعْدِ إِذْنِهِ یونس/ 3 هیچ شفاعتی پذیرفته نیست مگر با اجازه خداوند.)
در نتیجه: شفاعت طبق آیات قرآن فقط به اذن خداوند ممکن است و شرک هم محسوب نمیشود، زیرا اولا اذن الهی در آن دخیل است و ثانیا این گونه شفاعتی، دیگران را در عرض خدا قرار نمیدهد.
- اصل شفاعت توسط بزرگان اهل سنت هم پذیرفته شده است: فخر رازی میگوید: تمام امت اسلامی پذیرفته اند که در قیامت مقام شفاعت برای حضرت رسول است.
- حتی محمد بن عبد الوهاب ( رئیس وهابیها ) نیز شفاعت را برای پیغمبر و ملائکه و اولیا و اطفال قبول دارد.
- با این اوصاف شفاعت متعلق به چه افرادی خواهد بود؟
جواب را از منبع معتبر اهل سنت بیان میکنیم (مناقب ابن شهرآشوب، ج 2، ص 164)
عن أَبُو هُرَیْرَةَ قَالَ النَّبِیُّ ص : الشفعاء خمسة القرآن و الرحم و الامانة و نبیکم و أهل بیت نبیکم -- شفاعت کنندگان پنج گروه اند: قرآن، صله رحم،امانت داری، پیامبر شما، و" اهلبیت پیامبرشما".
(ابوهریره دشمن اهلبیت بود و همه ائمه او را لعنت میکردند)